Vrij zijn…..
Vlaardingen, 05-05-2020
Bevrijdingsdag , een mooie dag om een blog te schrijven voor Kansenrijk. Een dag waarop ik mij afvraag wat ‘vrijheid’ precies is. Natuurlijk in de context van het huidige moment. Mei 2020 waarin we ons moeten houden aan de maatregelen rond het Coronavirus, in eerste instantie een beperking van vrijheid . Maar wel een beperking die ons weer leidt naar vrijheid. Belangrijk om je dit te realiseren wanneer je je beperkt voelt in je vrijheid.
Regels en wetten van buitenaf opgelegd krijgen voelt in eerste instantie niet als vrij zijn, maar geeft uiteindelijk wel vrijheid. Zonder regels en afspraken zou de wereld rommelig en chaotisch worden, we zouden niet meer weten waar we aan toe zijn en het zou onveilig gaan aanvoelen. Neem bijvoorbeeld het verkeer of de openingstijden van winkels. Hoe fijn is het, dat we precies weten hoe iedereen zich moet gedragen. Regels en afspraken leiden hierdoor dus naar vrijheid. Tot op zekere hoogte natuurlijk: gedomineerd worden in oorlogstijd door bezetters geeft geen vrijheid. Dan leidt het niet naar een positief langere termijn-doel , behalve voor de bezetter zelf, die dan een andere agenda hanteert. En dan in een wat simpelere vorm ; ‘ vrije’ dagen in vakantie, weekend of feestdagen. Ervaar je dan werkelijk een gevoel van vrijheid? Kun je doen wat je wil gaan doen, of zijn er ook dan beperkingen door eigen of andermans verwachtingen? Want de gedachte; ‘ik ben vandaag vrij, ik moet iets leuks/gezelligs gaan doen’ kan enorm beperkend werken op het gevoel van vrijheid.
Vrij zijn van school of werk voelt toch iets anders als ‘echt vrij’ zijn om te leven zoals jij wilt. En in hoeverre kun je dan leven zoals je zelf graag wil. Wèèt je überhaupt eigenlijk wel wat je precies wil, of is je wens meer een benadering op basis van je verleden of verlangen?
In deze tijd van opgelegde beperkingen door het Coronavirus ervaar ik in mijzelf een enorme vrijheid. Er is meer tijd om de ‘moet-dingen’ te verspreiden over de dag. En ‘moet-dingen’ kunnen ook gemakkelijk worden uitgesteld; morgen is er weer een dag! Er is meer tijd om te wandelen, meer tijd om oog te hebben voor de lente die ontspringt in de natuur. Er is ook meer tijd om te lezen, te telefoneren en te koken. Boodschappen doen kost meer tijd, en voelt meer mindful omdat je ook steeds oog moet hebben voor de omgeving in verband met de opgelegde 1 ½ meter. Ik ervaar zelf dus een grote mate van vrijheid binnen de opgelegde beperking. Er is echter 1 ding dat steeds roet
in het eten gooit: ‘mijn gedachten’. De interne stem in mijn hoofd die werkelijk de hele dag doorratelt en alle leegte in de dag probeert op te vullen.
De afgelopen weken heb ik iedere ochtend in meditatie gezeten, 45 minuten in stilte, om eens goed naar binnen te keren en te voelen wat er allemaal speelt wanneer je stil bent. Alleen maar luisteren naar al die gedachten die door je heen razen als je stil zit en je bewust bent van wat er van binnen zich afspeelt. Heel leerzaam was en is het: zeker omdat het iedere dag anders is. De ene dag vlogen de 45 minuten als het ware voorbij en vroeg ik mij verbaasd af ‘waar ik drie kwartier gebleven was’. De andere dag, kropen de minuten voorbij en joegen de gedachten als gekken door mij heen en probeerden ze ‘me over te halen om met deze onzin te stoppen en iets nuttigs te gaan doen’. En ik heb ervaren, dat vrijheid in ieder geval NIET betekent dat je moet luisteren naar deze gedachten. Gedachten en gevoelens mogen zeker worden gezien, gehoord en gevoeld, maar dragen niet bij aan ‘vrijheid’ als je ze serieus neemt. En zo heeft het woord vrijheid vele kanten en is het fijne gevoel van vrijheid dus niet te voorspellen. Een vrij gevoel kan zomaar over je heen vallen, op een onverwacht moment en zo kan een vrije dag soms opeens beklemmend aanvoelen. De ultieme vrijheid voor mij is dan ook ‘het zelf kunnen beslissen over je eigen gedrag’, zonder angsten of andere overlevingsstrategieën. Om dit te bereiken is het belangrijk dat je contact durft te maken met je eigen binnenwereld en ook vanuit hier kunt handelen.
En dat is nog een hele klus soms…..
